Chromatografia gazowa

Zastosowanie

Chromatografia gazowa (GC) jest techniką analityczną umożliwiającą rozdzielanie składników próbek na poszczególne związki chemiczne. Metoda ta jest szeroko stosowana do analizy składników mieszanin występujących w fazie gazowej lub mogących łatwo odparować.

Fazy procesu 

Jako fazę ruchomą często wykorzystuje się gaz obojętny, który pełniąc funkcję gazu nośnego, przesuwa próbkę przez kolumnę rozdziału. Czas przejścia poszczególnych cząsteczek gazu w kolumnie jest zależny od ich biegunowości oraz prężności pary. Po przejściu przez kolumnę detektor rejestruje czas wylotu, czyli tzw. czas retencji.
Sygnały elektroniczne generowane przez detektor są zapisywane na tzw. chromatogramie, w zależności od czasu od momentu iniekcji, czyli czasu retencji: 

• Chromatogram przedstawia zależność stężenia składników od czasu, w formie pików.
• Czas retencji pików w stałych warunkach chromatograficznych jest parametrem charakterystycznym dla danego związku. Stanowi to podstawę do jakościowego określania składników zawartych w próbce (analiza jakościowa), co wymaga posiadania wzorca porównawczego dla przypuszczalnych komponentów.
• Powierzchnia piku służy do ilościowego określenia stężenia danego składnika (analiza ilościowa).

Obszary zastosowań

Chromatografy gazowe należą do najważniejszych urządzeń analitycznych wykorzystywanych zarówno w laboratoriach badawczych, jak i przemysłowych. Umożliwiają one przeprowadzanie analiz jakościowych oraz ilościowych, nawet w przypadku złożonych próbek. Połączenie chromatografu gazowego ze spektrometrem masowym można pozwala na wykrycie i udokumentowanie występowania nawet niewielkich ilości substancji i opisanie ich struktury.
Głównymi obszarami zastosowań są analizy w medycynie, biologii, chemii spożywczej, analityce środowiskowej i kryminalistyce.