Kriokondensacja
Zrównoważone oczyszczanie gazów i powietrza
Węglowodory są niezbędnym składnikiem wielu reakcji w produkcji chemicznej i farmaceutycznej, a także w niektórych procesach recyklingu. Usuwanie tych substancji ze strumienia powietrza wywiewanego często stawia przed przetwórcami poważne wyzwania. Szczególnie ważne jest przestrzeganie „Instrukcji technicznych kontroli zanieczyszczenia powietrza”.
Tu właśnie pojawia się kriogeniczne oczyszczanie gazów i powietrza wylotowego Air Liquide, które ma na celu usunięcie między innymi lotnych związków organicznych LZO (ang. VOC = volatile organic compounds) z surowego gazu. Kriokondensację stosuje się zwykle przy przepływach objętościowych od 30 do 1000 m3/h. Oczyszczanie większego strumienia powietrza jest również możliwe (w zależności od potrzeb i możliwości technicznych klienta).
Kriokondensacja, między innymi, jest częścią dokumentu BREF (Best Available Techniques Reference), który zawiera listę najlepszych dostępnych technik (BAT) w celu zapobiegania i ograniczania wpływu na środowisko.
Technologia kriogenicznego oczyszczania powietrza wylotowego opiera się na wykorzystaniu ciekłego azotu (temperatura wrzenia -196°C) jako źródła zimna. W trakcie procesu azot odparowuje i pośrednio schładza oczyszczany gaz surowy w stopniu umożliwiającym niezawodne dotrzymanie określonych prawem wartości granicznych.
Poprzez schłodzenie strumienia powietrza wylotowego punkt rosy rozpuszczalników zostaje obniżony, dzięki czemu przechodzą one ze stanu gazowego w stan ciekły. W przypadku niektórych substancji konieczne jest nawet obniżenie temperatury poniżej punktu zamarzania. Dzięki inteligentnej konstrukcji systemu jest to możliwe również w przypadku procesów 24/7.
Szczególnie wysoka efektywność energetyczna technologii kriokondensacji wynika z redukcji zużycia azotu. Przyczynia się do tego standardowe zastosowanie rekuperacyjnego wymiennika ciepła, który skutecznie chłodzi krążący w obiegu gaz. Dzięki temu znacznie zmniejsza się zużycie ciekłego azotu. Odparowany azot i czysty gaz mają przy opuszczaniu instalacji prawie taką samą temperaturę jak wchodzący gaz surowy. Co więcej, w żadnym momencie procesu ciekły azot nie ma kontaktu z silnie lotnymi związkami (VOC) lub rozpuszczalnikami. Niezanieczyszczony azot można ponownie wykorzystać – na przykład do inertyzacji lub poprzez wprowadzenie go do sieci instalacji. Dzięki temu minimalizuje się koszty eksploatacji. Efektem jest wyjątkowo wysoka wydajność energetyczna i niskie koszty eksploatacji (OPEX).
